مالزی در یک نگاه

برج پتروناس مالزی

 كلياتي درباره كشور مالزي:

    كشور مالزي در جنوب شرقي آسيا، تشكيل شده از دو سرزمين و 13 استان مي باشد كه 11 استان در سرزمين اصلي و 2 استان ديگر در جزيره ساراواك و صبا قرار دارند. سرزمين اصلي شبه جزيره اي است كه از شمال با كشور تايلند و از جنوب به سنگاپور متصل بوده و قسمت ديگر آن جزيره بورنيئو است كه با يك سوم مرز شمالي كشور اندونزي هم مرز بوده و كشور بروئني در شمال آن واقع شده است. وسعت كل اين كشور 329.750 كيلومتر مربع است كه از اين مقدار 328.550 كيلومتر مساحت خاكي و 1.200 كيلومتر آن در محدوده آبي قرار دارد.

اين كشور با جمعيتي بالغ بر 24 ميليون جمعيت مي باشد كه 32.6% آنان افراد بين 1 تا 14 سال بوده، 62.6% افراد بين 15 تا 64 سال و 4.7% را افراد بالاي 65 سال تشكيل مي دهند. بنا به اطلاعات آماري مالزي نرخ رشد جمعيت در حدود 1.78% مي باشد كه از 4 فرقه اصلي 50.4% مالايي، 23.7% چيني، 11% بومي هاي اوليه و 7.1% را هنديان تشكيل مي دهند.

بدليل موقعيت جغرافيايي كه در بين مدار 30 2 شمالي و 30  112 شرقي قراردارد، مالزي داراي آب و هواي استوايي و شرجي بوده كه در اواخر بهار بادهاي موسمي جنوب غربي و از اوايل زمستان تا اواخر بهار بادهاي موسمي شمال شرقي در آن مي وزند. دماي هوا بطور متوسط در روز حدود ºC33 و در طول شب به C º 27 خواهد رسيد.

 تاريخچه مالزي

در اواخر قرن 18 و 19 دولت انگلستان اقدام به تاسيس مستعمرات و كشورهاي تحت الحمايتي در منطقه اي كه امروزه مالزي ناميده ميشود نمود كه اين مناطق قبلاً توسط ژاپن از سال 1942 تا 1945 تصرف شده بود. در سال 1948 مناطق تحت سلطه انگلستان در شبه جزيره مالي به فدراسيون مالي تبديل گشتند، كه در سال 1957 به استقلال رسيدند. كشور مالزي در سال 1963 بعد از اينكه سنگاپور بعنوان يكي از مستعمرات انگلستان و ايالات شرقي صباح و ساراواك واقع در ساحل شمالي جزيره بورنيئو به فدراسيون پيوستند شكل گرفت. تاريخ سالهاي اوليه مالزي توسط اندونزي تخريب شد كه سعي در تحت كنترل درآوردن مالزي داشتند، فيليپين ايالات صباح را مطالبه مي كرد و سنگاپور در سال 1965 تصميم به ترك فدراسيون نمود. در طي 22 سال حكومت نخست وزير ماهاتمير محمد (از سال 1981 الي 2003) مالزي موفق شد با تغيير مسير سياستهاي اقتصادي خود از اتكاء به صادرات مواد خام به توسعه ساخت و ساز و ارائه خدمات و جلب توريست گام مثبتي در روند اقتصادي كشور بردارد.

تاريخ كوالامپور از اواخر 1860 زماني كه گروهي از معدنچيان و بازرگانان در محل تلاقي دو رود كالانگ و گومبك رسيدند شروع شد. كوالامپور كه بصورت اختصار به K.L معروف است نامي است كه ترجمه تحت الفظي آن “محل تلاقي گل آلود” معني مي شود. اما اين نام يه هيچ وجه نمايانگر شكوفايي يك شهر را كه در طي 150 سال گذشته شاهد تحولات زيادي از يك معدن مخروبه به يك شهر مدرن پر نشاط شده است را نشان نمي دهد. شهري كه ابتدا بعنوان مركزي براي معدنچيان ايجاد شده بود به مرور زمان با توجه به درايت ناخداي منتخب چيني خود، آقاي ياپاه لوي، كه خود او نيز از بنيان گذاران محله چيني ها در كوالامپور بود رشد نمود. بمنظور قدرداني از خدمات ارزنده او خياباني در قلب محله چيني ها به نام او اختصاص داده و جالان ياپالوي ناميده اند. اگرچه اين نامگذاري براي احترام به او انجام شده ولي اين خيابان داراي نشاندهنده سادگي است كه با زحمات و خدمات او تناقض دارد.

در سال 1881 شهر در اثر يك آتش سوزي مهيب و متعاقباً سيل ويرانگري كاملاً نابود شد. كه البته اين باعث شد كه سكوي جديدي براي احداث و شكوفايي يك شهر جديد ايجاد شود. كلبه هاي قدمي با سقف كنده شده با ساختمانهاي جديد آجر و سنگ جايگزين شدند. با آمدن انگليسي ها ساختمانها با معماري موريسي و ادواردي هم آميخته شدند. تا به امروز خيلي از بناهاي تاريخي كوالامپور وجود دارد كه با توجه به ساختار نوين شهر از هنوز گوياي تاريخ منحصر بفرد آن هستند. از قديمي ترين بناهاي شهر شامل بناي سلطان عبدل صمد، مسجد جامك، كليساي مريم مقدس، ايستگاه قطار كوالامپور و ساختمان مديريت خطوط راه آهن مالزي مي باشد. اين بناهي تاريخي در اوايل سالهاي 1900 بنا شد و هنوز سازه اوليه خود را حفظ نموده است. با توجه به اهميت و حفظ ارزش تاريخي اين بناها، بديهي است كه اين بناها با توجه به احاطه شدنشان توسط آسمان خراشها زيبايي كه افق شهر را دربر گرفته اند كوتاه بنظر مي رسند.

كوالامپور استقلال خود را در 31 اوت سال 1957 بعد از اينكه براي اولين بار پرچم آن در ميدان مرداكا به احتزاز در آمد بدست آورد. در آن زمان كوالامپور بعنوان مركز استان سلنگار شناخته مي شد ولي شهر تا حدي رشد كرده بود كه بعنوان پايتخت محبوب مردم برگزيده شد. از آن به بعد، هيچ چيزي مانع رشد آن نگرديد و اين شهر به عنوان يك مركز صنعتي و تجاري شناخته شده است.

بسياري از شركتهاي چند مليتي مانند سيتي بانك، GE، مايكروسافت، ليئو برنت، آلاينس و خيلي هاي ديگر به زيبايي شهر در طي ساليان گذشته افزوده اند. با كمك همين شركتها بوده است كه كوالامپور بعنوان يكي از 10 شهر منتخب آسيا در مجله هفتگي آسيا راي آورد.

با بهره گيري از رشد اقتصادي كشورهاي آسيايي در اوايل 1990، كوالامپور مصم شد كه به يكي از شهرهاي بزرك آسيايي تبديل گردد. بناي آسمان خراشها و ساختمانهاي عظيم و احداث راه آهن صرفاً براي رفاه حال شهروندان مالزيايي كه از مناطق ديگر براي تجربه شهر نشيني به كوالامپور مي آمدند ايجاد شد. اولين آسمان خراش شهر به نام ساختمان دايابومي در حال حاضر زير سايه برجهاي دوقلوي پتروناس قرار گرفته است. در سال 1997 اين دو برج بعنوان بلند ترين برجهاي دنيا معرفي شده بودند. معرفي اين دو برج مرتفع در دنيا حقيقتاً جايگاه كوالامپور را نقشه بالا برده است. آسمان خراشهاي ديگر موجود در كوالامپور عبارتند از مناره تلي كام، مناره K.L، برج سلطنتي، ساختمان تبونگ حاجي و مناره مي بانك.

كوالامپور سهم خود از مدرنيزه سازي را برده است ولي هنوز تاريخ و ميراث فرهنگي مرصع خود را حفظ كرده. كشوري آميخه از زبانها، اديان و رسومات مختلف. قسمت اصلي جامعه تشكيل شده از افراد مالايي،‌چيني و هندي هستند كه در حال حاضر به دليل معروف شدن كشور هجوم افراد خارجي به اين كشور زياد شده كه اين امر باعث رنگين تر شدن اين شهر بين المللي شده است. معمار، آشپز و فرهنگ اين كشور بيشتر آسيايي بوده كه كمي با فرهنگ و رسوم غربي آميخته شده است. با توجه به چند قومي بودن بافت جامعه، مردم كوالامپور از برگزاري انواع جشنها و فستيوالها مانند سال جديد چيني ها، كريسمس و ايام فرهنگي ديگر لذت مي برند. همچنين در مالزي از اواسط جولاي تا اوايل سپتامبر كارنوال حراج بزرگي انجام مي شود.

نيازي به ذكر اين نكته نيست كه مالزي راه زيادي را از زماني كه صرفاً يك شهر معدني كوچك بود طي نموده است. و پس گذراندن ايام سخت مانند آتش سوزي، سيل، آشوب و تصرف ژاپني ها، مالزي خود را بعنوان يك كشور ثابت قدم و مترقي كه داراي فرهنگ و تاريخ غني مي باشد حفظ كرده است.

مالزی

دولت مالزي

مالزي داراي حكومت سلطنتي مشروطه فدراتيو مي باشد كه اسماً توسط بالاترين مرجع قانوني و مجلس مقننه كه شامل دو مجلس سنا و شورا مي باشد اداره مي شود؛ تمام ايالات شبه جزيره مالزي داراي قانونگذاران موروثي مي باشند به غير از ايالات ملاكا و پنانگ؛ فرمانداران اين دو ايالت به همراه ايالات صباح و ساراواك در مالزي شرقي توسط دولت مركزي منصوب شوند. اختيارات فرمانداران ايالات توسط قانون دولت فدرال تعيين مي شود؛ تحت شرايط دولت مركزي ايالات صباح و ساراواك داراي امتازات ويژه مي باشند، (بعنوان مثال اين ايالات مي توانند در رابطه با قوانين مهاجرت سليقه خود را اعمال نمايند) ايالت صباح داراي 25 راي در مجلس و ايالت ساراواك داراي 28 راي در مجلس مي باشد. در راس حكومت آقاي يانگ دي-پورتوان آگونگ بوده كه البته امور دولت در اختيار نخست وزير، آقاي عبدالله ابن احمد بداوي كه از 31 اكتبر 2003 انتخاب شده مي باشد.

سيستم قانون گذاري كشور بر اساس قانون مدني انگليس است كه قوه مقننه بنا بدستور بالاترين رئيس كشور توسط قوه قضائيه مورد بحث و بررسي قرار مي گيرد. ولي در مورد قوانين خانوادگي از قانون اسلامي تبعيت مي شود.

کشور مالزی

فرهنگ و مردم مالزي

مالزياييها چه كساني هستند؟

مالاييها بزرگترين گروه قومي در مالزي هستند، كه بيش از نيمي از جمعيت را تشكيل داده و به زبان ملي مالزي تكلم مي كنند. به همراه قديمي ترين مردم بومي گروهي را تشكيل مي دهند كه بومي پوترا ناميده مي شوند، كه به معني پسران يا شاهزادگان زمين هستند. تقريباً تمام مالايي ها مسلمان هستند، اما اسلام در مالزي به شدت اسلام در خاور ميانه نيست. اگر چه امروزه مالايي ها بيشتر در شهرها ديده مي شوند ولي فرهنگ سنتي مالايي در اطراف كامپونگ، يا دهكده ها متمركز شده اند.

چيني ها براي قرنها طرفهاي بازرگاني مالزيايها بوده اند، و پس از شنيدن اخباري در ارتباط با ثروت در قرن نوزدهم به تعداد انبوه در اطراف درياي جنوب يا “نانيانگ” جمع شدند. اگرچه بيشتر در قالب يك تصور نمادين، چيني ها بعنوان بازرگانان مالزي شناخته شده اند، كه در اغلب صنايع موفق بوده اند. زمانيكه اولين بازرگانان چيني به مالزي آمدند، اگر چه معمولاً سخت ترين كارها را از قبيل استخراج قلع در معدن ويا احداث راه آهن را انجام مي دادند. بيشتر آنها از بودائيهاي تائويي هستند كه با اجداد خود در سرزمين مادري خود ارتباطات محكمي دارند. آنها حدود 35% جمعيت را تشكيل مي دهند..

هنديها نيز بالغ بر 2000 سال است كه به مالزي آمده اند، اما تا قرن نوزدهم مهاجرت دسته جمعي به مالزي نداشتند. بيشتر آنها از جنوب هند بودند كه از فقر اقتصادي فرار كرده بودند. خيلي ها كارهاي لاستيك سازي مي كردند و خيلي هاي ديگر به ساختن بناهاي زيرساختاري و برخي ديگر اقدام به تاسيس مشاغل كوچك دست زدند. امروزه ده درصد مالزياييها اصالتاً هندي هستند. فرهنگ آنها با معبد نفيس هندوها، غذا و لباسهاي رنگارنگ خود در سراسر مالزي يافت مي شوند. .

قديمي ترين ساكنين مالزي مردم قبيله اي مالزي هستند. جمعيت اين عده تقريباً 5% كل جمعيت را تشكيل مي دهد كه اكثر آنها در ايالت ساراواك و صباح زندگي مي كنند. اگرچه مردم قبيله اي مالزي دوست ذارند با مشخصات قبيله اي خود طبقه بندي شوند، ولي مردم سبه جزيره مالزي آنها را تحت عنوان اورنگ اصلي قرار مي دهند كه به معني “مردم اصلي” مي باشد. در ايالت ساراواك اغلب مردم از قبيله داياك هستند كه عموماً در خانه هاي دسته جمعي كه به صورت يك كريدور طويل است زندگي مي كنند كه يا در آب زندگي مي كنند و يا در خشكي. در ايالات صباح اكثر قبيله ها كادازان هستند. اغلب مردم قبيله اي مالزي وابستگي رواني شديدي با جنگلهاي انبوه پر باران دارند.

از ابتداي تاريخ مالزي اين كشور شاهد ادغام فرهنگهاي مختلف و متاوتي بوده است. بيش از هزاروپانصد سال پيش پادشاهي مالي در دره بوجانگ به بازرگانان هندي و چيني خوش آمد گفت. با آمدن طلا و ابريشم راه براي ورود بودائيها و هندوها نيز هموار گشت. پس از يكهزار سال بازرگانان عرب هم به مالاكا رسيدند كه با خود بنياد مفاهيم اسلامي را آوردند. تا زماني كه پرتقالي ها به مالزي آمدند و متوجه شدند كه سلطنتي را كه با آن مواجه شده اند از سلطنت كشور خودشان فراگيرتر است.

تركيب فرهنگي مالزي توسط فرهنگ هاي مختلفي شكل گرفته است، كه فقط بعضي از آنها توانستند تاثير بسزايي بر كشور داشته باشند. مهمترين آنها فرهنگ مالايي سنتي و فرهنگ دو فرقه غالب ديگر كه بعنوان طرفهاي تجاري مالزي در طول تاريخ محسوب مي شدند، كه عبارتند از چيني ها و هندي ها. اين سه گروه اصلي با قبيله هاي متفرقه تلفيق شده اند كه اغلب آنها در جنگل و يا مناطق ساحلي بورنيئو زندگي مي كنند. اگرچه هر يك از اين قبيله ها به شدت سنتها و تركيب سنتي جامعه خود را حفظ كرده اند، بلكه آنها با تركيب با يكديگر نسل جديد متفاوتي از مالزي جديد را ايجاد كرده اند.

يك نمونه از پيچيدگي فرهنگ مالزي كه جمعيت مهاجر در طول تاريخ پديد آورده اند، تاريخ مهاجران چيني است. اولين چيني هايي كه از ابتدا در اطراف مالكا سكونت داشته و پس از آشنايي با فرهنگ و ازدواج با آنها در خليج سكونت گزيدند، ابتدا از شهر مالاكا و اطراف آن آغاز شد. اين افراد كه به باباس و نوناس معروف هستند بتدريج تلفيقي ايجاد كردند كه منعكس كننده اعتقادات، رفتار و هنري بود كه تركيبي از سنت مالايي و چيني بوجود آمد، به نحوي كه فرهنگ جديدي را تشكيل داد. بعدها چيني هايي كه براي بهره برداري از صنايع قلع و لاستيك به مالزي آمدند، فرهنگ خود را با دقت بيشتري حفظ نمودند كه بطور مثال اگر كسي به شهر پنانگ سفر مي كرد، بيشتر احساس مي كرد كه در چين بسر مي برد تا در مالزي.

مثال ديگر از تبادلات فرهنگي مالزي مربوط به مراسم ازدواج مالزياييها است كه در برگيرنده سنت هندوهاي جنوب هند است كه عروس و داماد در لباسهاي زيباي ابريشمي كه در طي اين مراسم با دستهاي رنگ كرده به حنا به يكديگر پلوي زرد رنگ خواهند داد. مسلمانان با پيروي از سنت چيني ها در فيستوالهاي خود بنا به نياز به يكديگر پول (آنگ پائو) در بسته هاب قرمز رنگ مدهند. بسته هاي پولي كه مسلمانان در ايام تعطيل به يكديگر مي دهند در پاكتهاي سبز رنگ با نوشته عربي بر روي آن مي باشد.

اگر شما از يك دهكده در مالزي به محل ديگري مثل پنانگ سفر كنيد كه محل كار هنديهايي است كه به كار لاستيك سازي مشغولند و از آنجا به محله چيني ها در كونگ سي برويد احساس خواهيد كرد كه از ميان 3 مليت مختلف عبور كرده ايد. اما در شهري مانند كوالامپور، متوجه خواهيد شد كه مردم از چه تنئع تركيبي وسيعي برخوردار هستند. از خانه اي صداي اپراي چيني مي آيد، از خانه ديگر مسلمانان در حال نيايش هستند، در حاليكه در خانه بعد احتمال دارد كه دختري در حال آماده شدن براي كلاس رقص هندي باشد.

شايد سهل ترين راه براي درك پيچيدگي فرهنگ در مالزي، تعمق در سياست باز دولت مالزي در زمان انجام آداب و رسوم مذهبي مي باشد. اگرچه فرهنگ سنتي مالزي كه گاهاً توسط گروههاي قومي حفظ شده است، تمام اقوام ديگر مالزي در طي مراسم مذهبي در را بر اعضاي ديگر با فرهنگ ديگر باز مي نمايند. چنين تكاملي يقيناً بيشتر از حذف مرز در مذهب بوده و تفاهم را گسترش ميدهد. اين يك جشن مثبتي است كه در مسير همزيستي سنتي براي هزاره اي مي باشد كه باعث پيشرفت مالزي خواهد بود.

فعالیت های گردشگری در مالزی

گردشگري و سياحت

فعاليتهاي گردشگري در مالزي توسط صنايع توريست مالزي طراحي شده كه باعث ترويج سرمايه گذاري و افزايش بازار كار در اين كشور نيز مي شود. رشد صنعت مالزي باعث توسعه اقتصادي و بهبود وضع زندگي همه مالزيايها مي شود.

مالزی-کوالالامپور

كشوري در قلب آسيا با فرهنگها، جاذبه ها و ديدنيهاي متفاوت كه مانند ظرفي جوشان و پر هيجان مذاب كه نژادها و اديان مختلف مالايي، هندي، چيني و ديگر افراد با همديگر در صلح و صميميت زندگي مي كنند. كشور زيبايهاي بي حد و مرز كه با آسمان خراشهاي بلند به خانه هاي سنتي طويل اشراف دارد. با داشتن زيبا ترين سواحل و مناطق شنا  در دنيا، مي تواند محلي براي گريز از فعاليتهاي روزانه باشد. سواحلي بسيار زيبا در قلب آسيا با شنهاي سفيد و درخشنده كه كيلومترها در حاشيه آبهاي خوش رنگ جزيره استوايي امتداد دارد.

با پياده روي در ساحل دريا مي توانيد شاهد رفتن اولين تجربه لاك پشتهاي تازه بدنيا آمده به دريا باشيد و با آرامش و صفاي زندگي در جزيره آشنا شويد.

 تركيب مجذوب كننده اي از شهرهاي سنتي و مدرن، ميراث آميخته چند فرهنگي، غذا، هنر و معماري متنوع اين كشور را بين المللي ساخته است. با ديدن برجهاي دوقلوي پتروناس حيرت زده خواهيد شد و از زيبايي ايستگاه قديمي قطار محسور شويد. مي توانيد از خريد در مدرنترين مراكز خريد دنيا بهره ببريد يا با چانه زني در بازار شب با بازرگانان اوقات خود را سپري كنيد.

سرزميني با نعمت برخورداري از طبيعت مجذوب كننده كه امكانات را براي يك سفر تفريحي چند برابر مي كند. كوه كينابولا كه يكي از مرتفع ترين كوههاي آسياي جنوب غربي مي باشد، كه تا وسط ابرها امتداد يافته است، و غارهاي مولا كه بزرگترين غارهاي دنيا هستند و در جنگلهاي انبوه حاره با حيات وحش طي ميليونها سال آميخته شده است.

مركر جهانگردي مالزي در امتداد جالان آمپانگ، در منطقه تاريخي كه عمارات بزرگ قرار دارد. اين مكان قبلاً دفتر جنگ نيروهاي انگليسي و مقر فرماندهي ژاپني ها در زمان جنگ جهاني دوم بود. همچنين مكاني براي اولين نشست پارلمان مالزي و محلي براي برپايي جشنهاي چندين پادشاه كشور بود.

اين مركز سهل الوسول ميزبان تسهيلات توريستي بوده. سالن اجتماعات آن بعنوان محلي براي نمايشهاي فرهنگي كه نشانه فرهنگ و تنوع نژادي مردم مالزي مي باشد.

براي مسافريني كه مايلند ذائقه اي تغيير دهند، رستوران سالن تئاتر سالوما غذاهاي متنوع و خوشمزه اي را تدارك ديده است.

در جوار مركز توريستي مالزي، رستوران تئاتر سالوما غذاهاي متنوعي تهيه مي نمايد كه عطر آن شما را بطرف خود مي كشاند. ميز اطلاعات جهانگردي همه روزه از ساعت 7 صبح الي 10 شب براي اراوه خدمات باز است. و رستوران سالن تئاتر از ساعت 11 صبح الي 12 نيمه شب باز مي باشد.

زبان رسمی مردم مالزی :

زبان رسمی اين کشور مالائی می باشد اما زبان انگليسی به صورت گسترده در محاورات استفاده ميگردد. ساير زبانها مانند مانداريان –  تاميل و پنجابی نيز متداول می باشد.

 

واحد پول مالزی :

واحد پول مالزی رينگيت مالزی Malaysia Ringgit   می باشد که به 100 واحد کوچکتر تقسيم شده است.

RM 1 = sen 100

 -نسبت برابری RM با دلار آمريکا              * 32 US$ 1= RM 3. 

*اين نسبت برابری در زمان انتشار صحيح می باشد و امکان تغيير وجود دارد.

ساعت رسمی مالزی :

ساعت رسمی مالزی 8 ساعت جلوتر از زمان مبداء گرينويچ است که در مقايسه با ايران در شش ماه اول سال شمسی زمان در مالزی 3.5 ساعت جلوتر از ايران بوده و در شش ماه دوم سال (بخاطر تغيير ساعت رسمی در ايران) اين اختلاف 4.5 ساعت می باشد.